張益州畫像記拼音版、注音及讀音：

文學家：蘇洵

zhāng yì zhōu huà xiàng jì

張益州畫像記

zhì hé yuán nián qiū，shǔ rén chuán yán yǒu kòu zhì，biān jūn yè hū，yě wú jū rén，yáo yán liú wén，jīng shī zhèn jīng。fāng mìng zé shuài，tiān zǐ yuē:" wú yǎng luàn，wú zhù biàn。zhòng yán péng xìng，zhèn zhì zì dìng。wài luàn bù zuò，biàn qiě zhōng qǐ，bù kě yǐ wén lìng，yòu bù kě yǐ wǔ jìng，wéi zhèn yī èr dà lì。shú wèi néng chù zī wén wǔ zhī jiān，qí mìng wǎng fǔ zhèn shī?" nǎi tuī yuē: zhāng gōng fāng píng qí rén。tiān zǐ yuē:" rán。" gōng yǐ qīn cí，bù kě，suì xíng。

至和元年秋，蜀人傳言有寇至，邊軍夜呼，野無居人，謠言流聞，京師震驚。方命擇帥，天子曰：“毋養亂，毋助變。眾言朋興，朕志自定。外亂不作，變且中起，不可以文令，又不可以武競，惟朕一二大吏。孰為能處茲文武之間，其命往撫朕師？”乃推曰：張公方平其人。天子曰：“然。”公以親辭，不可，遂行。

dōng shí yī yuè zhì shǔ，zhì zhī rì，guī tún jūn，chè shǒu bèi，shǐ wèi jùn xiàn:" kòu lái zài wú，wú ěr láo kǔ。" míng nián zhēng yuè shuò dàn，shǔ rén xiāng qìng rú tā rì，suì yǐ wú shì。yòu míng nián zhēng yuè，xiāng gào liú gōng xiàng yú jìng zhòng sì，gōng bù néng jìn。

冬十一月至蜀，至之日，歸屯軍，撤守備，使謂郡縣：“寇來在吾，無爾勞苦?！泵髂暾滤返?，蜀人相慶如他日，遂以無事。又明年正月，相告留公像于凈眾寺，公不能禁。

méi yáng sū xún yán yú zhòng yuē:" wèi luàn，yì zhì yě jì luàn，yì zhì yě yǒu luàn zhī méng，wú luàn zhī xíng，shì wèi jiāng luàn，jiāng luàn nán zhì，bù kě yǐ yǒu luàn jí，yì bù kě yǐ wú luàn chí。wéi shì yuán nián zhī qiū，rú qì zhī yī，wèi zhuì yú dì。wéi ěr zhāng gōng，ān zuò yú qí páng，yán sè bù biàn，xú qǐ ér zhèng zhī。jì zhèng，yóu rán ér tuì，wú jīn róng。wèi tiān zǐ mù xiǎo mín bù juàn，wéi ěr zhāng gōng。ěr yī yǐ shēng，wéi ěr fù mǔ。wéi shàng suǒ dài。rén jiē yuē shǔ rén duō biàn，yú shì dài zhī yǐ dài dào zéi zhī yì，ér shéng zhī yǐ shéng dào zéi zhī fǎ。chóng zú bǐng xī zhī mín，ér yǐ fǔ lìng。yú shì mín shǐ rěn yǐ qí fù mǔ qī zǐ zhī suǒ yǎng lài zhī shēn，ér qì zhī yú dào zéi，gù měi měi dà luàn。fū yuē zhī yǐ lǐ，qū zhī yǐ fǎ，wéi shǔ rén wéi yì。zhì yú jí zhī ér shēng biàn，suī qílǔ yì rán。wú yǐ qílǔ dài shǔ rén，ér shǔ rén yì zì yǐ qílǔ zhī rén dài qí shēn。ruò fú sì yì yú fǎ lǜ zhī wài，yǐ wēi jié qí mín，wú bù rěn wèi yě。ài shǔ rén zhī shēn，dài shǔ rén zhī hòu，zì gōng ér qián，wú wèi shǐ jiàn yě。" jiē zài bài qǐ shǒu yuē:" rán。"

眉陽蘇洵言于眾曰：“未亂，易治也；既亂，易治也；有亂之萌，無亂之形，是謂將亂，將亂難治，不可以有亂急，亦不可以無亂弛。惟是元年之秋，如器之欹，未墜于地。惟爾張公，安坐于其旁，顏色不變，徐起而正之。既正，油然而退，無矜容。為天子牧小民不倦，惟爾張公。爾繄以生，惟爾父母。且公嘗為我言'民無常性，惟上所待。人皆曰蜀人多變，于是待之以待盜賊之意，而繩之以繩盜賊之法。重足屏息之民，而以斧令。于是民始忍以其父母妻子之所仰賴之身，而棄之于盜賊，故每每大亂。夫約之以禮，驅之以法，惟蜀人為易。至于急之而生變，雖齊、魯亦然。吾以齊、魯待蜀人，而蜀人亦自以齊、魯之人待其身。若夫肆意于法律之外，以威劫齊民，吾不忍為也?！瘑韬簦凼袢酥睿袢酥瘢怨埃嵛词家娨??！苯栽侔莼自唬骸叭弧！?/p>

sū xún yòu yuē:" gōng zhī ēn zài ěr xīn，ěr sǐ zài ěr zǐ sūn，qí gōng yè zài shǐ guān，wú yǐ xiàng wèi yě。qiě gōng yì bù yù，rú hé?" jiē yuē:" gōng zé hé shì yú sī?suī rán，yú wǒ xīn yǒu bù shì yān。jīn fū píng jū wén yī shàn，bì wèn qí rén zhī xìng míng yǔ qí xiāng lǐ zhī suǒ zài，yǐ zhì yú qí cháng duǎn dà xiǎo měi è zhī zhuàng，shèn zhě huò jí qí píng shēng suǒ shì hào，yǐ xiǎng jiàn qí wéi rén。ér shǐ guān yì shū zhī yú qí chuán，yì shǐ tiān xià zhī rén，sī zhī yú xīn，zé cún zhī yú mù cún zhī yú mù，gù qí sī zhī yú xīn yě gù。yóu cǐ guān zhī，xiàng yì bù wéi wú zhù。" sū xún wú yǐ jí，suì wèi zhī jì。

蘇洵又曰：“公之恩在爾心，爾死在爾子孫，其功業在史官，無以像為也。且公意不欲，如何？”皆曰：“公則何事于斯？雖然，于我心有不釋焉。今夫平居聞一善，必問其人之姓名與其鄉里之所在，以至于其長短大小美惡之狀，甚者或詰其平生所嗜好，以想見其為人。而史官亦書之于其傳，意使天下之人，思之于心，則存之于目；存之于目，故其思之于心也固。由此觀之，像亦不為無助?！碧K洵無以詰，遂為之記。

gōng，nán jīng rén，wéi rén kāng kǎi yǒu dà jié，yǐ dù liàng xióng tiān xià。tiān xià yǒu dà shì，gōng kě shǔ。xì zhī yǐ shī yuē: tiān zǐ zài zuò，suì zài jiǎ wǔ。xī rén chuán yán，yǒu kòu zài yuán。tíng yǒu wǔ chén，móu fū rú yún。tiān zǐ yuē xī，mìng wǒ zhāng gōng。gōng lái zì dōng，qí dào shū shū。xī rén jù guān，yú xiàng yú tú。wèi gōng jì jì，gōng lái yú yú。gōng wèi xī rén" ān ěr shì jiā，wú gǎn huò é。é yán bù xiáng，wǎng jí ěr cháng。chūn ér tiáo sāng，qiū ěr dí chǎng。" xī rén qǐ shǒu，gōng wǒ fù xiōng。gōng zài xī yòu，cǎo mù pián pián。gōng yàn qí liáo，fá gǔ yuān yuān。xī rén lái guān，zhù gōng wàn nián。yǒu nǚ juān juān，guī tà xián xián。yǒu tóng wā wā，yì jì néng yán。xī gōng wèi lái，qī rǔ qì juān。hé má péng péng，cāng yǔ chóng chóng。jiē wǒ fù zi，lè cǐ suì fēng。gōng zài cháo tíng，tiān zǐ gǔ gōng。tiān zǐ yuē guī，gōng gǎn bù chéng?zuò táng yán yán，yǒu wǔ yǒu tíng。gōng xiàng zài zhōng，cháo fú guān yīng。xī rén xiāng gào，wú gǎn yì huāng。gōng guī jīng shī，gōng xiàng zài táng。

公，南京人，為人慷慨有大節，以度量雄天下。天下有大事，公可屬。系之以詩曰：天子在祚，歲在甲午。西人傳言，有寇在垣。庭有武臣，謀夫如云。天子曰嘻，命我張公。公來自東，旗纛舒舒。西人聚觀，于巷于涂。謂公暨暨，公來于于。公謂西人“安爾室家，無敢或訛。訛言不祥，往即爾常。春而條桑，秋爾滌場?！蔽魅嘶祝腋感?。公在西囿，草木駢駢。公宴其僚，伐鼓淵淵。西人來觀，祝公萬年。有女娟娟，閨闥閑閑。有童哇哇，亦既能言。昔公未來，期汝棄捐。禾麻芃芃，倉庾崇崇。嗟我婦子，樂此歲豐。公在朝廷，天子股肱。天子曰歸，公敢不承？作堂嚴嚴，有廡有庭。公像在中，朝服冠纓。西人相告，無敢逸荒。公歸京師，公像在堂。